Z Krystianem Pestą rozmawiamy przed panelem Playera.

Czy to Twoja pierwsza wizyta na BNP Paribas Dwa Brzegi?

Kazimierz Dolny odwiedziłem już trzy razy, ale nigdy podczas tego Festiwalu. Oferta jest bardzo szeroka, poczynając od samego miasta, przez atmosferę i ludzi, aż po wysoki poziom programu filmowego. Szczególnie dla mnie bliskie jest kino polskie, a także filmy krótkometrażowe. Niektóre festiwale od tego odchodzą, a ja mam ogromny sentyment do tej kategorii.

Ten rok to dla Ciebie przede wszystkim duża rola w „Behawioryście”, najnowszym serialu Playera. Wcieliłeś się tam w postać Horsta, będącego czarnym charakterem. Jakich przygotowań wymagało od Ciebie to wyzwanie?

Kiedy tylko dostałem telefon od mojej agentki, że mam zrealizować zdjęcia próbne, to poczułem, że muszę zrobić wszystko co w mojej mocy. Oczywiście nie chciałem nic naddawać, tylko raczej zbudować tę postać z tym, co mam. Kiedy 6 lat wcześniej przeczytałem powieść Remigiusza Mroza, od razu pomyślałem sobie, że jeżeli ktokolwiek kupi prawa do tego tytułu i postawi na ekranizację, to zagranie Horsta byłoby spełnieniem jednego z moich marzeń.

A jak wyglądała praca nad postacią?

Później zacząłem wyobrażać sobie jak Horst mógłby chodzić, mówić, w co być ubrany. Pobiegłem po biały golf, bo uważam, że czarny charakter w czarnym kostiumie to już trochę za dużo czerni. Ta biel go trochę uniewinnia i pokazuje, że on w swoich oczach wykonuje pewien rodzaj sprawiedliwego wyroku. Dodatkowo golf jest wyrazem sztywności i buduje w tej postaci rodzaj silnego konstruktu. Przed planem spotykaliśmy się też ze specjalistą od kinezyki, który współpracuje z polskimi i zagranicznymi służbami.

Jak to jest bronić postaci o wartościach moralnych tak sprzecznych z Twoimi?

Szukałem w nim człowieka, próbowałem zrozumieć jego motywacje. Mamy tu do czynienia z zamkniętym kręgiem zła. Z braku miłości, ciepła, a zarazem ogromnego bólu, staje się to, co się staje. Horst organizuje internetowe igrzyska śmierci, to jest oddanie głosu ludu. On wie, kogo zabije, bo wie, kto był jego oprawcą, ale ma poczucie, że otwiera oczy ludziom i pozwala im się wyrażać. Jednocześnie uzewnętrznia w ludziach pokłady zła, które w nich drzemią. Mam poczucie, że każdy rodzi się jako tabula rasa, która pięknie łączy się ze wspomnianym białym golfem. On z zewnątrz chce być biały, niezapisany. Nikt z nas nie jest z natury zły.

Rozmawiała Maja Kowalska, „Głos Dwubrzeża”

« TRANSMISJA LIVE | Spotkanie z twórcami [Na zawsze Melomani] Wtorek na BNP Paribas Dwa Brzegi »